شرکت کننده‌گان نشست میان افغانان که برای دو روز در دوحه، پایتخت قطر، برگزار شده بود، در قطعنامۀ مشترک شان، توافق کرده‌اند که «تحقق صلح پایدار، سراسری و با عزت» در نتیجۀ مذاکرات میان افغانان ممکن است.
در این قطعنامه بر رهایی بی‌قید و شرط زندانیان کهن سال، معیوب و بیمار، تضمین امنیت تمامی نهادهای عام‌المنفعه به شمول نهادهای دینی و مذهبی، شفاخانه‌ها، نهادهای آموزشی، تحصیلی و ملکی، بازارها، بندهای آب و محلات کار، تعهد به حفظ جان، مال، عزت، منازل رهایشی و تلاش برای کاهش تلفات غیرنظامیان به صفر، تأکید شده‌است.
این قطعنامه پس از سیزده ساعت مذاکره میان مذاکره کننده گان جمهوری اسلامی افغانستان، نادر نادری، حبیبه سرابی، داکتر مهدی، داکتر عمر زاخیلوال و لطف الله نجفی زاده و مذاکره کننده گان طالبان، امیر خان متقی، شهاب الدین دلاور و سلام حنفی به دست آمده است.
شرکت کننده‌گان در قطعنامه شان می‌گویند که نقشه راه صلح بر توافق بر نظام اسلامی، آغاز روند صلح، هم‌زمان با تکمیل شرایط لازم، نظارت از تطبیق مواد موافقتنامه صلح، اصلاحات لازم و حفظ و تقویت نهادهای اساسی، تأسیسات دفاعی و سایر نهادی ملی، بازگشت و جا به‌جایی مهاجران و بی‌جا شده گان، بحث دربارۀ شرایط تازه همکاری و چه‌گونه‌گی ادامۀ روابط با کشورهای کمک کننده، تأیید توافق‌های صلح افغانستان در یک نشست میان افغانان و گرفتن ضمانت مبنی بر مداخله نکردن کشورهای منطقه و کشورهای دیگر در امور افغانستان، استوار است.
این نشست روز یک‌شنبه آغاز شد و روز گذشته با پخش این خبرنامه، پایان یافت.
قرار است که زلمی خلیل‌زاد، فرستادۀ ویژۀ امریکا برای صلح افغانستان و طالبان امروز دوباره گفتگوهای شان را آغاز کنند.
نکاتی که در این قطعنامه توافق شده‌است:
۱- تمام اشتراک کننده‌گان اتفاق کامل دارند که تحقق صلح پایدار، سراسری و با عزت – که خواست تمام مردم افغانستان می‌باشد – در نتیجه‌ی مذاکرات همه شمول افغانی ممکن و میسر است
۲- افغانستان کشور متحد، اسلامی و خانه مشترک همه‌ی اقوام باهم برادر و برابر می‌باشد.
حاکمیت نظام اسلامی، تأمین عدالت اجتماعی و سیاسی، تأمین حقوق اساسی شهروندی، وحدت ملی، استقلال و حفظ تمامیت ارضی، ارزش‌های اند که تمام افغان‌ها به ان متعهد می‌باشند.
۳- ملت ما که طی تاریخ گذشته – به ویژه ۴۰ سال اخیر- در راه حفظ ارزش های اسلامی و ملی و استقلال قربانی داده، از جامعۀ جهانی و کشورهای منطقه و ظرف های داخلی می خواهیم که به ارزش های والای مذکور به دیدۀ احترام بنگرند. برای اینکه افغانسان بار دیگر شاه جنگ و بحران نباشد، تفاهم بین‌الافغانی میان سطوح مختلف جامعه در کشور ضرورت مبرم پنداشته می شود. حمایت جامعه‌ی جهانی و کشورهای منطقه و عناصر داخلی را برای این امر خطیر – که خیر همگان در آن نهفته است – خواهانیم.
۴- از آنجایی که مردم ما قربانیان اصلی جنگ هستند، ما شرکت کننده گان این کنفرانس، برای فراهم آوری زمینهی مساعد، جهت مذاکرات موثر بین الافغانی برای تأمین صلح، اقدامات ذیل را ضوروری می دانیم:
ا. طرفهای درگیر جنگ به جای به کارگیری ادبیات تهدید، انتقام جویی و جنگ طلبانه در بیانات رسمی خویش، از زبان ملایم استفاده کنند.
ب. اشتراک کننده گان از گفتگوهای جاری در قطر حمایت نموده، و آن را در امر پایان دادن به جنگ تحمیلی کنونی در افغانستان موثر و مثبت تلقی می نمایند.
۵- برای صیانت و حفاظت مردم از آسیب های جنگ و کاهش عواقف ناگوار آن به حدل اقل و ایجاد فضای بهتر اعتماد برای تأمین صلح، طرف های درگیر جنگ اقدامات ذیل را به منصه ی اجرا در آوردند:
ا. رهایی بی و قید و شرط زندانیان کهن سال، معیوب و بیمار
ب. تضمین امنیت تمام موسسات عام المنفعه از قبیل نهادهای دینی و مذهبی، شفاخانه ها، موسسات تعلیمی تحصیلی ملکی، بازارها، بندهای آب گردان و محلات کار در سراسر کشور
ت. تضمین امنیت موسسات تعلیمی از قبیل مکاتب، مدارس، پوهنتون ها و دانشگاه ها و سایر موسسات تعلیمی
ث. تعهد بر حفظ جان، مال، عزت، و منازل رهایشی مردم و تلاش برای تقلیل تلفات ملیک به حد صفر
۶- اطمینان از تأمین حقوق زنان در عرصه های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، تعلیمی و فرهنگی در چارچوب ارزش های اسلامی.
۷- اشتراک کننده گان کنفرانس توافق دارند که نقشه راه صلح بر اساس موازین ذیل استوار می باشند:
ا. توافق روی نظام اسلامی درافغانستان
ب. آغاز روند صلح هم زمان با تکمیل شرایط لازم
ت. نظارت از تطبیق مواد موافقتنامۀ صلح
ث. اصلاحات لازمه، حفظ و تقویۀ نهادهای اسلامی، تأسیسات دفاعی و سایر نهادهای ملکی که ملکیت همۀ افغان ها می باشند
ج. بازگشت و جا به جایی مجدد مهاجرین و بی جا شده گان جنگ های داخلی
ح. بحث روی شرایط جدید همکاری و چگونگی ادامۀ روابط با کشورهای کمک کننده
خ. تأیید توافقات صلح افغانستان در یک کنفرانس بین المللی
د. اخذ ضمانت مبنی بر عدم مداخلۀ کشورهای منظقه و سایر کشورها در امور افغانستان در یک کنفرانس بین‌المللی
۸ – ما از تمام تلاش های صلح دربارۀ افغانستان و از آن جمله قطعنامه کنفرانس بین الافغانی مسکو که به تاریخ ۵و ۶ فیبروری سال روان میلادی دایر گردید بود، حمایت می نماییم. از سازمان کنفرانس کشورهای اسلامی، سازمان ملل متحد، اتحادیه اروپا، و کشورهای همسایه می خواهیم که قطعنامه مشترک کنفرانس بین الافغانی دوحه در رابطه به صلح را تأیید و حمایت کنند.
